Bismillah Diyerek
Dermân arardım derdime derdim bana dermân imiş,
Bürhân sorardım aslıma aslım bana bürhân imiş.
Böyle der Niyazı-i Mısri. Kimiler ise Dert söyletir aşk ağlatır derler. Yoksa “dert söyletir derman susturur” demeyi mi tercih etmeli insan?
Bu girişten sonra
Derdim var diye düşünen bir yüreği taşımak isterim hep. Şairin dediğince; dermanımı da derdimde aramayı başarabilmeyi umarım. Nihayetinde öyle olması içindir gayretim. Derdimle var olmaya çalışır çabalarım. Bu nedenle sözümü ve sesimi derdimin emrine verebilmiş olmak Rabb’imden duamdır.
Kalemim derdimin emrinde olsun isterim. Nicedir bu kaygı ile kalem oynatmaya çabalarım.
Ağrısız baş
Aş azıcık olsa da başın ağrısız olmayacağını anlamak lazım gelir. Bunun mümkün olduğunu düşünmek tembellik değilse saflık ya da yanılgıdır. Siz ne kadar dertten uzak durmak çabasında olursanız kaçtığınız ya da başka dertlerle sınanırsınız.
Hani derler ya; “ derdi dünya olanın dünya kadar derdi olur” belki buna şunu da eklemeli; “dersiz dünya arayanın derdi dünya olur”
Yani?
Yanisi şu; bir Müslüman’ın derdi olması gereken dertlere talip olarak yazmaya devam ediyorum. Bu sefer ki kısmetimiz bu sütuna imiş. İlginizi çekerse, bu kardeş ne demiş bir de ona bakalım derseniz arada bir ben de buradayım.
Fıtrat çizgisini kollayarak, Müslüman’ca duruş kaygısını güderek yazmaya çalışmaktayım.
Beni tanımak mı?
Çok önemli değil. Ancak illaki merak eden olursa; sosyal medyanın çok kullanılan mecralarında açık paylaşımlarımla ve gerçek ismimle yer almaktayım.
Son söz niyetine;
Dostlar her adıma “Bismillah” demek lazım. Yeni bir adımdır bu; Bismillah.
Dertlerde buluşanlardan olabilelim diye dua ile…
Vesselam
